Bunnahabhain Stiùireadair

Bunnahabhain Stiùireadair

Stiùireadair (spreek uit: stew-rahdur) is Keltisch voor stuurman. Deze tijdelijke botteling eert de stuurmannen die in vroeger tijden de whisky van het eiland naar het vaste land brachten. De whisky rijpte vooral op first- en second fill sherryvaten, afkomstig uit het aan de kustlijn gelegen warehouse van de distilleerderij. Voor onze superscherpe introductieprijs kunt u dit eigenlijk niet laten lopen.

Kleur: goud amber. Neus: aroma’s van gedroogd fruit, romige karamel, pekel, vanille, noten en een accent van kruiden. Smaak: heerlijk romig en zacht met tonen van gedroogd fruit, zeezout, romige karamel, gemengde noten en fijne kruiden. In de afdronk houden de tonen van gedroogd fruit het langst aan.

Tasting notes Serge Valentin, whiskyfun.com, 85 punten:
Bunnahabhain ‘Stiuireadair’ (46.3%, OB, 2017) Okay, now close this page and try to remember the name of this newish bottling. Good luck. Don’t we all love Bunnahabhain’s contra-marketing? And I spared you the grave accent that’s on one of the letters. More seriously, this baby was ‘intended as a partial replacement for the 12 yo’. Sob… Colour: pale gold. Nose: what’s nice is that it’s typically Bunny, with these roasted nuts, heather honey, puréed chestnuts, and malt drink (Ovaltine/Ovomaltine). And then it’s getting more and more chocolaty, it’s almost as if Van Houten had bought the distillery. Touches of lemon balm in the back, even nicer, that lifts it. Mouth: creamy, rounded, soft, citrusy and very cake-y. More of all what was in the nose, especially the chestnut purée. Cappuccino and Starbuck’s terrible hazelnut hot drink (only much better, which ain’t hard to do). Finish: medium and a tad grassier. Very nice maltiness. Comments: success! They may be better at making whisky than at finding names, but indeed, better like that. A shame that we haven’t got a recent 12 at hand. SGP:551 – 85 points.